برای ایفای نقش یک شخص واقعی باید اسکار وجود داشته باشد

ببینید، من می‌دانم که اسکار در تلاش است امسال را ساده‌تر کند، حتی تا آنجا پیش رفت که مجموعه‌ای از سخنرانی‌های جوایز را به امید آزاد کردن فضایی برای مونتاژهایی که به جادوی فیلم‌ها ادای احترام می‌کنند، ضبط کرد. (“اپل بعدی: سلامی به … فیلم ها! به یاد داشته باشید کازابلانکا? حدس بزنید چه کسی برای شام می آید? طلسم شده? City Slickers 3? خوب، می دانید وجه اشتراک همه آنها چیست، نه؟ همه آنها فیلم هستند!»)

اما من یک پیشنهاد ساده دارم که 1) اسکار را بهتر می کند. 2) دسته ای را اضافه کنید که مطمئناً پر از سرفصل های A-list باشد. و 3) مسئله ای را که سال هاست مرا آزار می دهد، به یکباره حل کنید. اگر باعث شود آکادمی احساس بهتری داشته باشد، حتی می توانند برخی از مقوله های ناخوشایند و غیرسکسی را برای جبران حذف کنند. منظورم این است که چه کسی به فیلمبرداری با این همه دوربین تلفن همراه فانتزی که امروزه دارد نیاز دارد، درست است؟

آن دسته جدید: بهترین عملکرد اقتباس شده.

ممکن است شنیده باشید که در قسمت های گذشته «ساعت شاد فرهنگ پاپ» درباره این موضوع صحبت می کنم. اما اگر بتوانم فقط یک پیام به رای دهندگان آکادمی بفرستم، این پیام به 9 کلمه ساده خلاصه می شود: “آنها به فرانک کالیندو کمک مالی مک آرتور نابغه نمی دهند.” ریچ لیتل هرگز E برنده نشده است، چه رسد به EGOT. جوایز امی از جعل هویت گاه به گاه افراد مشهور تقدیر کرده اند، سرفه های الک بالدوین اغلب به طور غیرقابل توضیحی سرفه می کنند، اما جوایز اسکار به طور معمول یک قدم فراتر از اعطای بالاترین افتخارات بازیگری خود به تقلید تاریخی می رود.

فقط امسال، پنج نامزد بهترین بازیگر زن عبارتند از نیکول کیدمن (در نقش لوسیل بال در ریکاردو بودنجسیکا چستین (در نقش تامی فی بیکر در چشمان تامی فی) و کریستن استوارت (در نقش پرنسس دایانا در اسپنسردر حالی که نامزدهای بهترین بازیگر مرد عبارتند از ویل اسمیت (در نقش ریچارد ویلیامز شاه ریچارد) و خاویر باردم (در نقش دسی آرناز در ریکاردو بودن). این پنج اجرا شامل برخی از برجسته‌های واقعی است: چشمان تامی فی به بیان ساده، ناقص است، اما برداشت چستین از بیکر ناقص است عمیقا عجیب و غریب و وحشیانه متعهد، در حالی که دیدگاه اسمیت در مورد ویلیامز قطعا فراتر از جعل هویت است.

اما اگر دیده باشید ریکاردو بودناز خود بپرسید: آیا تا به حال، حتی برای یک نانوثانیه، فراموش کرده اید که در حال تماشای بازی تقلید نیکول کیدمن و خاویر باردم هستید؟

جعل هویت یک شخص مشهور، مهارت‌های کاملاً متفاوتی را نسبت به تجسم یک شخصیت جدید به کار می‌گیرد، و اغلب مستلزم کمک سخاوتمندانه بخش آرایش و آرایش مو است. گری اولدمن برای بازی در نقش وینستون چرچیل برنده اسکار 2018 شد تاریک ترین ساعت، اما چه مقدار از بلند کردن اجسام سنگین توسط افراد بتونه چانه (همچنین برنده اسکار) انجام شد؟ در همین حال، دیگر نامزدهای بهترین بازیگر مرد در آن سال – تیموتی شالامه در مرا با نام خود صدا کن، دانیل دی لوئیس در موضوع فانتومدانیل کالویا در برو بیرون و دنزل واشنگتن در Roman J. Israel, Esq. – باید کاراکترهای خود را بدون پروتز، بدون هیچ گونه درک قبلی از نحوه ظاهر یا رفتار شخصیت هایشان و بدون بهره مندی از فیلم های تاریخی برای مطالعه بسازند. اولدمن کار خوبی انجام می دهد تاریک ترین ساعت، اما او کار کاملاً متفاوتی برای انجام دادن دارد.

اولین باری که تغییر دسته بندی را در این راستا پیشنهاد دادم، پیشنهاد دادم از باینری های جنسیتی چشم پوشی کنیم تا بهترین عملکرد اصلی و بهترین عملکرد اقتباس شده را دوباره تنظیم کنیم. چندین نفر به من توئیت کردند تا در مورد عواقب ناخواسته هشدار دهند – به خصوص یک ترکیب سنگین که در آن مردان تندرینگ مختلف زنان را از جوایز اصلی بازیگری حذف می کنند. من 100% مطمئن نیستم که این درست باشد، اما نکته را قبول دارم و به جای آن یک تنظیم مجدد با سه دسته بازیگر اصلی پیشنهاد می کنم: بهترین بازیگر زن و بهترین بازیگر مرد – که منحصراً به بازی های شخصیت های داستانی تعلق می گیرد – و یک دسته بی طرف از جنسیت. بهترین عملکرد سرب اقتباس شده.”

با نگاهی دقیق به ترکیب بهترین بازیگر زن امسال، تصمیم برای جابجایی چستین، استوارت و کیدمن (یا شاید جنیفر هادسون در توجهبهترین بازیگر نقش اول اقتباسی می‌تواند جایگاه بهترین بازیگر زن را در کنار اولیویا کولمن و پنه‌لوپه کروز آزاد کند: مثلا رنته رینزو در بدترین آدم دنیا، روث نگا در گذراندن، امیلیا جونز در CODA و / یا آلانا هیم در پیتزا شیرین بیان. هیچ مشکلی با فرصت های بیشتر برای تاج گذاری A-listers تازه وجود ندارد، درست است؟

من می‌دانم که ما هنوز در اینجا باید پیچیدگی‌هایی را انجام دهیم: برای مثال، آیا نیازی به تکرار این سیستم در دسته‌های بازیگر نقش مکمل زن یا بازیگر وجود دارد یا جزئیاتی در مورد اینکه چگونه یک بازی اصلی را در مقابل تعریف می‌کنید. عملکرد اقتباس شده اما زمان آن رسیده است که صنعت حداقل به این ایده فکر کند که همه مشاغل بازیگری یکسان ایجاد نمی شوند.

آیا این همه مشکلات اسکار را حل می‌کند – مثلاً، گرایش مداوم آنها به ترجیح دادن درام‌های تلخ به هر ژانر دیگر، سال به سال، حتی اگر ساخت فیلم‌های کمدی درخشان بسیار سخت‌تر باشد؟ خیر

اما این یک شروع خوشایند خواهد بود.

این مقاله اولین بار در NPR ظاهر شد فرهنگ پاپ ساعت مبارک خبرنامه برای خبرنامه ثبت نام کنید تا خبرنامه بعدی را از دست ندهید، به علاوه توصیه های هفتگی در مورد آنچه ما را خوشحال می کند دریافت کنید.