[ad_1]
فرارو- کمانی که کره زمین هنوز در حال پیدایش بود، ظاهرا آب بر روی آن وجود داشت، اما برای دانشمندان ای در چند سال گذشته تحقیقات تحقیقاتی در این شکل خاص گرفت که در نهایت با بررسی برخی از قدیمیترین شهاب سنگهای موجود، این فرضیه مطرح شده است که آب از طریق این اجرام آسمانی به زمین رسیده است. این فرضیه برای مدتی محتمل پاسخ برای منشأ آب کره زمین بود تا دانش فرانسوی یی یک ی.
به گزارش فرارو ، مدتهاست که بر این باور هستند که آب از فضا به زمین آمده است و این روند در همان زمان ش. قبل از تشکیل زمین، توده‌ی بزرگی از گاز و گرد و غباربه دور خورشید جوان می‌کرد که «دیسک پیشی. رات درون دیسک، به تدریج توده‌های بزرگ و بزرگ‌تر را شکل دادند که در نهایت به «خرده سیارات و بعدا». به عبارت دیگر، در طی این روند تعداد بی شماری از اجرام آسمانی به سیاره در حال تشکیل زمین در برخورد با برخی از گیاهان آب نیز بودند.
پژوهشگران با بررسی ترکیب ایزوتوپ‌های هیدروژن موجود در ۵ شهاب سنگ سیاره‌های باستانی به نام «وستا» به. وستا سیارکی بود که حدود ۶/۴ میلیارد سال پیش درست در همان جایی که کره زمین به وجود آمد، قرار دا. پژوهشگران تناسب ایزوتوپی هیدروژن عادی با هیدروژن سنگین یا دوتریوم (آب سنگین) را هم در این شهابسنگ 5، هم در شهابسنگهای بزرگ اولیه (chondrites) که مربوط به فاز اولیه پیدایش کهکشان بوده و هم در آب معمولی بر روی کره زمین بررسی می شود. نها به این نتیجه رسیدند که بین این سه مورد تشابه وجود دارد. به نظر می‌رسد که کره زمین و همچنین شهاب‌سنگ‌ها آب خود را از شهابسنگهای قدیمی گرفته‌اند.
این فرضهای جالب توجه برای منشأ آب زمین بود، ولی این دانشمندان هنوز نمی توانند ثابت کنند که آب زمین از سیاره و سیاره آمده است، اما تکرار می کند که یک جرم کیهانی مشابه وستا به قدمت و ترکیب ممکن است باعث این رویداد شود. باشد. اندکی این تصویر نیز بیشتر رنگ باخت و نمونه برداری های جدید فضاپیمای رزتا از یک دنباله دار نیز خواهد کرد که بعد از ستاره زمین تا 10 درصد آب می تواند از یک دنبالهدار سرچشمه گرفته باشد.
اکنون پژوهشی از مرکز ملی پژوهش های علمی فرانسه CNRS، دانشگاه پاریس-ساکلی، کمیته انرژی های جایگزین و انرژی اتمی فرانسه (CEA) و دانشگاه پاو UPPA، با حمایت موزه ملی تاریخ طبیعی فرانسه (MNHN)، دنباله ترکیب ایزوتوپی آب را تا ابتدایی منظومه شمسی در نواحی داخلی که زمین و سایر سیارات زمینی در آن شکل گرفته اند، دنبال کرده اند. آنها این کار را با تجزیه و تحلیل یکی از قدیمی ترین شهابسنگهای منظومه شمسی، با استفاده از روشی نوآورانه که فقط برای مطالعه آنها ساخته شده بود، انجام دادند. با استفاده از این شهاب سنگ، برای اولین بار به طور مستقیم آن را مطالعه کرده اند.
داده‌های آنها نشان می‌دهد ده دو مخزن گاز در طول هزار هزار سال اول منظومه شمسی ما وجود داشته است. یکی از این مخازن شامل گاز خورشیدی بود که تمام مواد منظومه شمسی ما از آن سرچشمه می‌گرفت. مخزن گاز با بخار غنی شده بود که قبلا علائم ایزوتوپی آب دومین آب را ساخته بود که در اثر هجوم عظیم آب بین ستارهای در نواحی داغ داخلی منظومه شمسی، پس از فروپاشی پوشش بین ستارهای و تشکیل دیسک پیش سیارهای ایجاد شد.
وجود این گاز با ترکیب ایزوپی مشابه زمین نشان می‌دهد که آب زمین قبل از تجمع اولین بلوک‌ها این معناست آبی که بعدها آب سیاره ما را تشکیل داد، حتی پیش از تشکیل زمین در همان اطراف وجو بنابراین آبی که از طریق شهاب سنگها یا دنباله دارها به زمین رسیده است نباید زیاد قابل اعتنا باشد و به نظر می رسد که زمین از همان ابتدای تشکیل خود، آب را نیز به همراه داشته باشد. نتایج این یافته‌ها در نشریه معتبر نجوم طبیعت منتشر شده است.
منبع: scitechdaily
ترجمه: مصطفی جرفی فرارو
[ad_2]
