[ad_1]
مسیح مهاجری در روزنامه جمهوری اسلامی: در سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، هر سال مقالات، مصاحبه ها، خاطرات، اخبار و گزارش ها درباره انقلاب، پیروزی آن، دشمنی ها که با آن شد، مقاومت های مردم در برابر توطئه ها و فشارها، ضعف ها و قوت ها، پیشرفت‌ها، خدمات و برنامه‌ها منتشر می‌شوند.
هر زمان که هر قدر شرایط اقتصادی و امنیت و آزادی های جامعه خوب باشد، دوستان انقلاب بهتر و بیشتر می توانند به تشریح آن بپردازند و هر شرایطی که شرایط خوبی وجود نداشته باشد، کوتاه می آیند و حتی گاهی اوقات افراد از گفتن و نوشتن خودداری می کنند. و در مقابل، عناصر مخالف یا ناراضی و یا حتی کسانی که دچار مشکل و اشتباتی در محاسبات شدهاند، با تحلیلهای منفی درصدد انکار مهم انقلاب برمیآیند.
آن کوتاه آمدن و این منفی بافیها در سالهای بیشتر شده و شرایط نامناسب اقتصادی و نادیده گرفته شده حقوق مردم در بخشهای مربوط به آزادی بیان و قلم و انتخاب چیزی در قانون اساسی جمهوری اسلامی در مورد و مشخص بودن قرار گرفته است، زمینه را برای دامن زدن. به این وضعیت ارائه شده است.
آنچه که در سالهای اخیر به ویژه در سال جاری است، از یکطرف تبلیغاتی به شخص امام برای افراد ناراضی یا کسانی که اشتباه و اشتباه شده اند، به ابزاری برای خودنمائی تبدیل می شوند و از سوی دیگر کسانی که از آنها انتظار می رود. از امام دفاع کنند، به هر گونه سکوت اختیار کرده اند. صاحبان قدرت هم بقدری سرگرم تحکیم پایگاه خود هستند که اصولا یا فرصتی برای توجه به چنین مسائلی را ندارند و یا خدشه وارد شدن به چهره امام خمینی برای آنها اهمیتی ندارد.
در همین جا لازم است بر این خطا تشخیص داده شود که منظور این نیست که بگوئیم امام خمینی معصوم از و ش و ش. او خود اول کسی بود که گفت من هم اشتباه کرده ام و کسانی را که درباره او با زبان مبالغه صحبت می کنند.
میان انتقاد و انتقام، تفاوت زیادی وجود دارد. این روزها عدهای با استفاده از عوارض منفی ندانمکاریهای مسئولین، انتقاد را به امام خمینی انتقام میگیرند و عده ای نیز دارند که در کارنامه خود سوابق تحکیم قدرت جریان افراطی را دارند و حالا از خود پشیمانند، با هدف پاک کردن آن. سوابق منفی و چهره مخدوش خود، به چهره مؤسس نظام جمهوری اسلامی چنگ می‌اندازند.
امام خمینی در عین حال که عاشقان فراوانی در میان اقشار مختلف مردم ایران داشتی که سخنان او را بدون، چون و چرا می پذیرفتند، هرگز از این جاذبه برای پیشبرد اهداف خود استفاده نکردند و از حقگوئی و تکیه کردن بر منطق عدول نکردند.
او انقلاب اسلامی را با شناخت واقعیت های جامعه و چراغ راه قرار تعالیم اسلام ناب محمدی به پیروزی و با دریافت حقیقت و درک منطق استوار او با انقلاب همراهی و ایران را از یوغ رژیم فاسد و منحط پهلوی که دلال استعمار و مظهر استبداد. بود خارج ساختند و به نظام مردمی جمهوری اسلامی رای دادند. در دوران 10 ساله رهبر امام بعد از پیروزی انقلاب، هم در عین حال که همگان با طیب و از عمق جان به نقطه نظرهای امام باور دارند، همیشه به سخنان باز ناصحان منصف و دلسوز و آگاهانه توجه می کنند و هرگز خود را از مشورت های آنان. بینیاز نمیدانست.
علاوه بر اینها، چشم و گوشهای بینام و نشان و بیغرض و بیطرفی در میان مردم داشتند که او را از آنچه در زیر پوست جامعه میگذشت با خبر میکردند و به همین دلیل بود که موضعگیریهایش تا آخرین لحظه عمر دقیقاً با هدف ملی و نیازهای مردم همخوانی بود. داشت و هرگز از مصالح عامه فاصله نگرفت.
صاحبان کارنامه های پر از تلاش برای تحکیم جریان افراطی اکنون احساس پشیمانی می کنند، جای خرسندی دارد، ولی این حضرات باید بدانند که راه جبران آن سوابق، چنگ انداختن به چهره امام نیست. توسل به این روش، پناه بردن از چاله افراط به چاه تفریط است.
[ad_2]
