[ad_1]
فرارو- مطالعات مربوط به مرگ سالهاست که به طور کاملاً نوینی در حال توسعه است، اما یک فیلم جدید علمی آمار مغزی یک فرد در مرگ را برای اولین بار با جزئیات کامل ثبت کرد که نشان می دهد احتمالا مغز ما در پایان زندگی، خاطرات گذشته ما را به سرعت برایمان می کند.
به گزارش فرارو ، احتمالاً خیلی از ما شنیده ایم که فرد تا لبه مرگ رفته و بازگشته است. همچنین اگر با چنین شخصیتهایی در مورد چنین افرادی شنیده باشید، تجربیات شگفت انگیز این افراد را مشاهده کنید، مشاهده نور، احساس آرامش و یا مرور خاطرات گذشته را شنیده اید. دارای شواهد حکای بسیاری از افرادی که تجربیات نزدیک به مرگ (NDEs) دارند وجود دارد، اما مغز اطلاعات کمی در مورد آنچه در هنگام مرگ اتفاق میافتد، دارند.
با این حال ، یک شرایط غم انگیز ، در حال حاضر موفق شدند اولین داده های ادامه رر مورد پویای را داشته باشند زمانی که یک بیمار ۸۷ ساله پس از انجام عمل جراحی به دلیل افتادن دچار تشنج شد، پزشکان از الکتروان درمان در حین انجام این مراقبتها حال بیمار وخیم شد و فوت کرد. با توجه به این وضعیت و با رضایت خانواده متوفی، این اتفاق غیرمنتظره به بررسی اجازه داد تا فع پیش از این، ضبطهای eeg ساده تری از افراد درگذشته گرفته شده است، اما قرار دادن تجهیزات کامل در این مورد، سطح بیسابقهای از جزئیات را به همراه داشت.
اجمل ز، جراح مغز و اعصاب دانشگاه لوئیزویل در ایالات متحده آمریکا میگوید “ما 900 فعالیت مغز را در زمان مرگ انجام دادیم و مراقب باشیم که بر روی بررسی آن در 30 ثانیه قبل و بعد از توقف ضربان قلب اتفاق افتاد. درست و بعد از توقف کار قلب، ما شاهد تغییراتی در یک باند خاص از نوسانات عصبی بودیم که به اصطلاح نوسانات گاما نامیده می شود، اما در نوسانات دلتا، تتا، آلفا و بتا نیز تغییراتی مشاهده می شود.
نوسانات عصبی، فعالیتهای الکتریکی جمعی نورونهایی است که در فعالیتهای مغزی میشوند و بیشتر به این شکل هستند. این نیروها در فرکانسهای مختلف اتفاق میافتند و باندهای مختلف در حالتهای آگاهانه. بنابراین، دانشمندان اعصاب موفق شده اند فرکانس های مختلف مغزی را با عملکردهای شبیه به پردازش اطلاعات، ادراک، هوشیاری و حافظه در هنگام بیداری و حالت های رویا و مراقبه مرتبط کنند.
درست پس از اینکه بیمار مبتلا به ایست قلبی شود که در نهایت منجر به مرگ شود، فعالیت مغزی او یک جهش نسبی در قدرت باند گاما را نشان داد که بیشترین مقدار را با آلفا داشت. این الگویی است که با «یادآوری حافظه» شباهت بسیار زیادی دارد. این تیم تحقیقاتی در مقاله خود مینویسند “با توجه به اینکه جفت متقابل بین فعالیتهای آلفا و گاما در فرآیندهای شناختی و حافظه ای در افراد سالم دخیل است، این گمانه زنی جالب است که چنین فعالیتی می تواند آخرین” خاطره های دوران حیات “را که ممکن است وجود داشته باشد.” کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد.»
نویسندگان این مقاله به چند نکته در این زمینه اشاره می کنند. اول اینکه مغز بیمار در حالت پس از ضربه ای که دچار آسیب، تورم و تشنج شده بود بود. علاوه بر این، دوزهای زیادی از داروهای ضد تشنج دریافت کرده اند که ممکن است بر رفتار نوسان باشد. همچنین هیچ اسکن مغزی پایه و «طبیعی» (در دورانی که فرد سالم بود) از این بیمار برای مقایسه فعالیت های مغز. با این حال، طبق تعریف ما نمیتوانیم چنین دادههایی در بیماران سالم که پیشبینی مرگ آنها غی باشند. بنابراین، به دست آوردن مرحله نزدیک به مرگ فقط میتوان از یک بیمار حاضر در چنین شرایطی ادجم.
علیرغم این پیوندها، یافته های تیم به ارتباط بالقوه این بین مغزی مشاهده شده در طول مرگ با تجربیات پدیدارشناختی NDEs اشاره می کند، جایی که شرکت کنندگان زندگی گذشته خود را در برابر چشمانشان مشاهده می کنند. آنچه در مورد مغز مغزی در حین بازیابی حافظه میدانیم، بهاهدی اشاره دارد که ممکن است در طول یک الگوی فعالیت مشابه در حافظه حافظه پیروی کند. نویسندگان همچنین میکنند که این یافتهها مشابه تغییرات فعالیتهای عصبی است که در جوندگاش د
به طور شگفت انگیزی، نتایج با این تصور که مغز یک پاسخ بیولوژیکی به مرگ را سازماندهی و اجرا می کند که ممکن است در بین گونه هایی با دودمان تحقیقاتی مرتبط و ساختارهای مشابه مشابه حفظ شود، سازگار باشد. بررسی تحقیق در مورد آنچه در هنگام مرگ برای مغز انسان اتفاق میافتد است، بهویژه زمانی که اکثر اعضای خانواده مضطرب را در پیش چشم خود دارند، اما دکتر اجمل زمار میگوید “مغز احتمالاً در زمانی که دنیا را ترک میکنیم ما را در دوست داشتنیتر کنیم.” خاطراتمان غوطهور میکند، تا با احساس آرامش این زندگی را ترک کنیم. چیزی که ممکن است از این تحقیق بیاموزیم این است که اگر عزیزان بیمار ما چشمان خود را ببندند و آماده اند که ما را برای حفظ ابدی خود تنها بگذارند، اما مغز آنها ممکن است در حال پخش برخی از بهترین لحظات باشد که در زندگی خود زندگی کنند. تجربه کرده اند. » شاید برای همین باشد که گاهی اوقات چنین افرادی را با لبخندی بر لب که گاه با قطره اشکی در گوشه چشه است. نها هم دلشان برای گذشتهای که در این جهان تنگ میشود!
نتایج این مطالعه جالب توجه در نشریه معتبر مرزها در علوم اعصاب پیری منتشر شده است.
منبع: sciencealert
ترجمه: مصطفی جرفی فرارو
[ad_2]